Ανάπτυξη: Ναι μεν, αλλά...

Τα πολλά και σοβαρά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, τα οποία φέρνουν επιπτώσεις στην κοινωνία και κυρίως δημιουργούν καθημερινά χιλιάδες ανέργους στη χώρα μας, οι ειδικοί θεωρούν ότι μπορούν να επιλυθούν με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις αυτές λοιπόν, οι οποίες θα γίνουν από ελληνικές και ξένες εταιρίες θα πρέπει να τηρούν πρώτα από όλα τους σχετικούς νόμους και να δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο μοναδικό φυσικό μας περιβάλλον.

Οι σπουδαιότεροι τομείς, στους οποίους προβλέπεται να στραφούν οι εγχώριοι και ξένοι επενδυτές είναι ο τουρισμός και ο ορυκτός μας πλούτος. Εάν γίνουν σωστές μελέτες και υποδομές, μπορεί η ελληνική οικονομία να κερδίσει πολλαπλά και παράλληλα να βρουν δουλειά τα εκατομμύρια των ανέργων. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν γίνουν βιαστικά και χωρίς κανένα έλεγχο οι παραχωρήσεις οικοπέδων σε ελληνικές και πολυεθνικές εταιρίες, τότε οικονομικό όφελος θα έχει μόνο ο υποψήφιος επενδυτής, ο οποίος αφού κυριολεκτικά απομυζήσει τον εθνικό μας πλούτο θα δημιουργήσει πολλά κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα και κάποια στιγμή θα μας εγκαταλείψει αφήνοντας πίσω του μόνο καταστροφές. Στον τομέα της εκμετάλλευσης και στα διαφαινόμενα σχέδια αξιοποίησής του ορυκτού μας πλούτου, ο οποίος πράγματι ακόμη παραμένει αναξιοποίητος και σε γενικές γραμμές άγνωστος, ήδη άρχισαν κάποιες φωνές διαμαρτυρίας. Ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, γνωστός για τις οικολογικές του ευαισθησίες, πριν λίγες μέρες έκανε παρατηρήσεις σχετικές με τους κινδύνους που εγκυμονούν για το θαλάσσιο περιβάλλον οι έρευνες και η άντληση πετρελαίου. Οι ελληνικές θάλασσες και ακτές συγκαταλέγονται σήμερα ανάμεσα στις πιο καθαρές της Ευρώπης, γιαυτό και προσελκύουν κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες. Επίσης σ’ αυτές ζει μια μεγάλη ποικιλία οργανισμών (ψάρια, φυτά, κοράλλια, σφουγγάρια κ.λ.π.). Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί από συνεχείς διαρροές πετρελαίου και άλλων αποβλήτων που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις έρευνας και εξόρυξης. Επίσης το περασμένο Σάββατο διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη ακόμη ένα συλλαλητήριο από τους κατοίκους της Χαλκιδικής και άλλους επιστημονικούς φορείς, οι οποίοι αντιδρούν στην εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού. Οι άνθρωποι αυτοί διαμαρτύρονται, διότι ήδη βλέπουν τις μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που συμβαίνουν στην περιοχή τους από τα υπάρχοντα μεταλλεία χρυσού και ανησυχούν για τη διαφαινόμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση, η οποία μπορεί να έχει συνέπειες στην υγεία τόσο τη δικιά τους, όσο και των μελισσών και των κτηνοτροφικών ζώων που εκτρέφουν, καθώς και στη θάλασσα και τις μοναδικές ακρογιαλιές της πανέμορφης Χαλκιδικής. Ίδιες καταστάσεις συνήθως συναντώνται και σε μέρη που αξιοποιούνται τουριστικά γρήγορα και άναρχα. Μάλιστα αυτό που συνέβαινε πριν μερικές δεκαετίες με τα νοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία, τα οποία φύτρωναν οπουδήποτε, χωρίς να διαθέτουν ούτε καν οικοδομική άδεια, οδήγησε σε άθλιες κατασκευές, σε εκτρώματα, που αλλοίωσαν πανέμορφες ελληνικές πόλεις, παραδοσιακά χωριά και νησιά μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν, να αρνηθούμε την ανάπτυξη; Φυσικά όχι, εφόσον τηρηθούν οι προβλεπόμενοι νόμοι και διεθνείς κανονισμοί και ιδιαίτερα αρμόδιοι φορείς και επενδυτές δείξουν την επιβεβλημένη περιβαλλοντική ευαισθησία, τότε θα έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος της εθνικής οικονομίας, της κοινωνίας και του φυσικού μας περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο πλούτο που διαθέτει η χώρα μας και πρέπει να τον διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Δημοσιεύτηκε στα Μακεδονικά νέα το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012