Τάφρος 66

Η Νάουσα και γενικά ο νομός μας φημίζονται για τις πολλές φυσικές ομορφιές τους. Το καταπράσινο Βέρμιο, οι πηγές της Αράπιτσας, τα χιονοδρομικά κέντρα και ο μοναδικός κάμπος μας, έχουν κάνει την περιοχή μας σημαντικό τουριστικό προορισμό τόσο για τους έλληνες όσο και για τους ξένους. Όμως έχουμε και τα άσχημά μας, τα οποία τακτικά μας ρεζιλεύουν. Ένα από αυτά τα άσχημα είναι η περίφημος τάφρος 66, η οποία εδώ και δύο δεκαετίες αποτελεί μια από τις πιο μολυσμένες και ρυπασμένες υδατικές περιοχές της χώρας μας.

Η τάφρος 66 κατασκευάστηκε με σκοπό τη συγκέντρωση των υδάτων ρεμάτων, ποταμών και χειμάρρων της περιοχής μας για την αποτροπή των πλημμυρών. Όμως δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μετατράπηκε σε πραγματικό βούρκο, διότι δέχεται αποχετεύσεις και λύματα οικισμών και κυρίως βιομηχανιών, κτηνοτροφικών μονάδων, λατομείων κ.λ.π. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι κάθε χρόνο, την καλοκαιρινή περίοδο, να έχουμε μεγάλη ρύπανση του καναλιού, η οποία εκδηλώνεται με τον θάνατο πολλών ψαριών από ασφυξία. Η τάφρος 66 αποτελεί εστία μόλυνσης για τα χωριά του κάμπου, που μπορεί να έχει επιπτώσεις ακόμη και στην υγεία των κατοίκων τους. Μάλιστα η ρύπανση μεταφέρεται στα κτήματα, τα οποία ποτίζονται με τα νερά του καναλιού. Κατόπιν όλες αυτές οι βρωμιές οδηγούνται στον Αλιάκμονα και τελικά καταλήγουν στο Θερμαϊκό κόλπο. Εδώ και δυο δεκαετίες λοιπόν παρά τις διαμαρτυρίες των οικολογικών οργανώσεων και των κατοίκων των χωριών, παρά τις πολλές εξαγγελίες των αρμοδίων, το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει και να διογκώνεται. Πολλές κονσερβοποιίες της Ημαθίας και της Πέλλας εξακολουθούν να διοχετεύουν στο κανάλι χωρίς καμία επεξεργασία τα επικίνδυνα λύματά τους. Το ίδιο συμβαίνει και από τις κτηνοτροφικές μονάδες, τα λατομεία μαρμάρου και άλλες ρυπογόνες εγκαταστάσεις. Πολλές από τις βιομηχανίες αυτές δεν διαθέτουν, όπως είναι υποχρεωμένες, εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, αλλά και αυτές που διαθέτουν δεν τις λειτουργούν, διότι είναι μεγάλο το κόστος τους. Σε μερικές βιομηχανίες επιβλήθηκαν πρόστιμα, όμως δεν γνωρίζουμε τελικά τι απέδωσαν. Έτσι λοιπόν για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι το οικονομικό κέρδος είναι πολύ πιο σπουδαίο από το καθαρό ποτάμι, από το περιβαλλοντικό όφελος, από την ίδια την υγεία μας. Σήμερα μάλιστα που η οικονομική ύφεση και η ανεργία ταλαιπωρούν τη χώρα μας, δυστυχώς τα οικολογικά προβλήματα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, διότι τι να τα κάνουμε τα χρήματα και τη δουλειά, όταν ζούμε μέσα σε ένα βρώμικο περιβάλλον και κάθε λεπτό κινδυνεύουμε από σοβαρές ασθένειες; Ας ελπίσουμε ότι σύντομα να βρεθεί κάποια λύση ώστε να απαλλαγούμε από το μεγάλο οικολογικό πρόβλημα, που μας εκθέτει πανελλαδικά και δημιουργεί επικίνδυνες καταστάσεις στην περιοχή μας.