Παραγωγοί, καταναλωτές: Η ισχύς εν τη ενώσει...

Όπως διαπιστώναμε και σε προηγούμενο σημείωμά μας, η μεγάλη οικονομική κρίση, που μαστίζει τον τελευταίο χρόνο το λαό μας, είχε αποτέλεσμα να αλλάξουμε πολλές από τις συνήθειές μας. Μάλιστα επειδή κάθε κακό έχει και την καλή του πλευρά, σιγά σιγά αρχίσαμε να αποβάλλουμε ορισμένες κακές συνήθειες και να ξαναβρίσκουμε τον παλιό καλό εαυτό μας. Ασφαλώς αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε μπροστά στη φτώχια, την ανεργία και την οπισθοδρόμηση που μερικοί οδήγησαν το λαό και τον τόπο μας.

Η οικονομική κρίση λοιπόν φαίνεται ότι επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις καταναλωτικές μας συνήθειες. Ο έλληνας καταναλωτής άρχισε επιτέλους να ψάχνει τις τιμές των προϊόντων που αγοράζει και να αποφεύγει τις άσκοπες σπατάλες και τις χαζές πολυτέλειες. Κάποτε γελούσαμε με τους ευρωπαίους, που αγοράζουν μετρημένα φρούτα και λαχανικά, δηλαδή τα απαραίτητά τους. Εμείς συνηθίζαμε να γεμίζουμε τσάντες για να κάνουμε επίδειξη και την άλλη μέρα όλα αυτά να τα πετάμε. Έτσι κάναμε περιττά έξοδα, σπαταλούσαμε τους φυσικούς πόρους και παράγαμε περισσότερα σκουπίδια καταστρέφοντας το περιβάλλον.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια δημιουργήθηκαν και στη χώρα μας καταναλωτικές οργανώσεις και μάλιστα πολλές περισσότερες από άλλες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες όμως, παρά τις κάποιες εξαιρέσεις, συνήθως ασχολούνταν περισσότερο με τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων, παρά με την προστασία του καταναλωτή. Επίσης ο ίδιος ο καταναλωτής αδιαφορούσε πλήρως για τις οργανώσεις αυτές. Σήμερα βλέπουμε ότι όλο και περισσότεροι καταφεύγουν στο ΚΕΠΚΑ, το ΙΝΚΑ, την ΕΚΠΟΙΖΩ και τις άλλες καταναλωτικές οργανώσεις για να πάρουν χρήσιμες συμβουλές, για να καταγγείλουν τους παρανομούντες, ακόμη και για να ρυθμίσουν τα χρέη τους.
Επίσης οι αγρότες μας εδώ και πολλά χρόνια έχουν τις οργανώσεις και τους συνεταιρισμούς τους, οι οποίοι σκοπό έχουν την προστασία τους από τους μεσάζοντες και γενικά από την εκμετάλλευση. Όμως δυστυχώς οι περισσότεροι συνεταιρισμοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Πολλά από τα προβλήματα αυτά οφείλονται στους ίδιους τους αγρότες και τους συνεταιριστές, οι οποίοι έβαλαν πάνω από το συμφέρον της αγροτικής τάξης προσωπικά και κομματικά συμφέροντα. Ίσως εμείς στη Νάουσα είχαμε τα λιγότερα προβλήματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και στους δικούς μας τους συνεταιρισμούς δεν έγιναν λάθη, που τα πλήρωσε ή ίδια η αγροτική τάξη. Εάν οι αγρότες μας ήταν περισσότερο ενωμένοι γύρω από τις οργανώσεις και συνεταιρισμούς τους θα μπορούσαν να διεκδικήσουν καλύτερες τιμές στα προϊόντα τους με πολύ λιγότερα έξοδα. Διότι ένας συνεταιρισμός δεν βοηθάει μόνο στη διάθεση της παραγωγής, αλλά και στην ίδια την γεωργική εργασία με μηχανήματα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα κ.λ.π.
Τις μέρες αυτές παρατηρούμε με πολύ μεγάλη ικανοποίηση, ότι το ζόρι έκανε οι καταναλωτές μαζί με τους παραγωγούς να συμμαχήσουν για καλύτερα και πιο φθηνά αγροτικά προϊόντα. Σε πολλές πόλεις της Ελλάδας ξεπεράστηκαν σοβαρά εμπόδια και κατόρθωσαν οι ίδιοι οι παραγωγοί σε συνεργασία με τους καταναλωτές να πουλάνε τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλές τιμές βγάζοντας έξω τους μεσάζοντες και αυτούς που γενικά κερδοσκοπούν σε βάρος του μόχθου τους. Η αρχή έγινε με τις πατάτες, ακολούθησε το ρύζι, το λάδι και πολλά ακόμη αγνά ελληνικά προϊόντα άριστης ποιότητας, τα οποία σάπιζαν στις αποθήκες, διότι οι έμποροι μας πουλούσαν αμφιβόλου ποιότητας αγροτικά προϊόντα από ξένες χώρες.
Χρειάζεται λοιπόν να οργανωθούμε καλύτερα, εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας. Και η οργάνωση αυτή φυσικά πρέπει να γίνει με μαζική συμμετοχή, μακριά από κομματικές ή άλλου είδους ομπρέλες… ΄Όλοι οι αγρότες, οι εργάτες, οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, εάν καταλάβουν τη δύναμη που διαθέτουν ενωμένοι, δεν θα χρειάζονται κανέναν προστάτη.