Με τις εκδηλώσεις αυτές φάνηκε για μια ακόμη φορά η ανιδιοτελής προσφορά του πραγματικού δασκάλου και η αγάπη του για το λειτούργημα που επιτελεί. Δεν είναι καθόλου εύκολο να οργανώσεις περισσότερα από εκατό μικρά παιδιά, να ετοιμάσεις θεατρικά, σκετς, τραγούδια, σκηνικά, προβολές ιστορικών ντοκουμέντων, να φιλοτεχνήσεις και να τυπώσεις προγράμματα, προσκλήσεις καθώς και να κάνεις όλες τις άλλες δουλειές και υποχρεώσεις που προηγούνται μιας εκδήλωσης. Μάλιστα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, με τις καθημερινές μειώσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών, η εθελοντική προσφορά των δασκάλων μας αξίζει τα πιο θερμά και εγκάρδια συγχαρητήρια και ευχαριστίες μας. Βέβαια δεν είναι ούτε η μοναδική περίπτωση, ούτε η πρώτη φορά που εκπαιδευτικοί μας ασχολούνται πέραν από το τυπικό ωράριό τους για να προσφέρουν στα παιδιά και στον τόπο μας. Παρά την τεράστια γραφειοκρατία, η οποία κυριολεκτικά δένει τα χέρια του δασκάλου, εξακολουθούν πολλοί να τιμούν τη θέση τους ασχολούμενοι με πολλές σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως την περιβαλλοντική εκπαίδευση, τα προγράμματα αγωγής υγείας, μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις κ.λ.π.
Η εκδήλωση του 1ου Δημοτικού μας έδειξε επίσης τη μεγάλη αξία της συνεργασίας του σχολείου με την τοπική κοινωνία. Πρόθυμα πολλοί και γνωστοί Ναουσαίοι βοήθησαν με τις γνώσεις και την εμπειρία τους, όπως οι ακούραστοι Νίκος Σπάρτσης και Μανώλης Βαλσαμίδης. Επίσης οι Βαγγέληδες Ψαθάδες και ο Αδάμ Σιταρίδης παίζοντας μουσική, καθώς και πολλοί άλλοι, οι οποίοι βοήθησαν τεχνικά στις εκδηλώσεις. Ασφαλώς ήταν μεγάλη η συμβολή του Συλλόγου Γονέων, του Λυκείου Ελληνίδων, του προέδρου της τοπικής κοινότητας και του Δήμου, τόσο για την παραχώρηση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου, όσο κυρίως και για την αναγκαία οικονομική συνδρομή.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο μας λοιπόν κλείνει 100 χρόνια. 100 χρόνια σπουδαίας ιστορίας και μεγάλης προσφοράς στην πόλη μας. Ξεκίνησε στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς με τις ηρωικές προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας και των εκπαιδευτικών. Ήταν και αυτό το σχολείο, όπως και το Λάππειο Γυμνάσιο, το Σεφέρτζειο και τα Γαλάκεια δωρεά πατριωτών Ναουσαίων της διασποράς. Ήταν και τότε και εξακολουθεί και σήμερα να είναι πραγματικό κόσμημα για την πόλη μας. Μάλιστα το σχήμα Ε έδωσε
λαβή σε πολλούς να μιλούν για εσκεμμένο σχέδιο από τους μηχανικούς, με το οποίο ήθελαν να θυμίζει την Ελευθερία, την Ελλάδα, την Ελπίδα, την Εργατικότητα και τόσες ακόμη όμορφες λέξεις που αρχίζουν από το Έψιλον.
Στο σχολείο αυτό δίδαξαν εκατοντάδες άξιοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έδωσαν τα φώτα της μόρφωσης σε χιλιάδες μαθητές. Από εδώ πέρασαν όλοι σχεδόν οι μεγάλοι Ναουσαίοι. Αλήθεια αν μιλούσαν οι τοίχοι του σχολείου, πόσα μπορούσαν να μας διηγηθούν; Το σχολείο έζησε ολόκληρη την ιστορία της σύγχρονης Νάουσας και της Ελλάδας γενικότερα. Έζησε την σκλαβιά, την απελευθέρωση, δυο μεγάλους πο-λέμους, την κατοχή, την πείνα, δυο δικτατορίες, τη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της πόλης και τη σημερινή δραματική της κατάσταση. Έζησε επίσης τις πάμπολλες αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα με τη δημοτική, την καθαρεύουσα, το μονοτονικό κ.λ.π.
ΧΡΟΝΟΙ 100, ΓΕΡΑ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟ… ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ
Η στήλη μας εύχεται στο 1ο Δημοτικό να ζήσει ακόμη 100 ένδοξα χρόνια και στους αναγνώστες μας
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου