Αιολική Ενέργεια

Π

αρ’ όλο που η  ομιλία του καθηγητή κ. Ζερεφού, την προηγούμενη Κυριακή στην Εστία  Μουσών, δεν μας άφησε και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον του πλανήτη μας, εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι και η ελάχιστη προσπάθεια, όταν γίνεται οργανωμένα, μπορεί να βοηθήσει στην σωτηρία του φυσικού μας περιβάλλοντος ή έστω στη  μη επιπλέον επιβάρυνσή του. Ασφαλώς η χρησιμοποίηση των ήπιων μορφών ενέργειας μπορεί να μας απαλλάξει έστω και τοπικά από τα επικίνδυνα καυσαέρια των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων και να έχουμε καθαρό αέρα, νερό και έδαφος.

Στο προηγούμενο σημείωμά μας γράψαμε για τη χρησιμοποίηση της ηλιακής ενέργειας (φωτοβολταϊκά, ηλιακοί θερμοσίφωνες κ.λ.π.). Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια ακόμη καθαρή μορφή ενέργειας με πολλές προοπτικές, την αιολική ενέργεια. Πήρε το όνομά της από τον αρχαίο θεό του ανέμου, τον Αίολο, διότι ανέκαθεν ο άνθρωπος γνώριζε και θαύμαζε τη δύναμή του.

Ο άνεμος είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο δημιουργείται από τη διαφορά θερμοκρασίας και ατμοσφαιρικής πιέσεως ανάμεσα σε δύο περιοχές της γης. Έχουμε διαφόρων ειδών ανέμους. Αυτούς που φυσούν σε όλη τη διάρκεια του έτους σε ορισμένα γεωγραφικά πλάτη και ατμοσφαιρικά ύψη, καθώς και τους τοπικούς ανέμους, οι οποίοι πλήττουν συγκεκριμένες περιοχές. Τέτοιοι άνεμοι είναι στη χώρα μας ο Βαρδάρης, ο οποίος κινείται στην πεδιάδα του Αξιού με κατεύθυνση από ΒΔ, καθώς και τα μελτέμια, βόρειοι άνεμοι που εκδηλώνονται τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού και φυσούν κυρίως στο Αιγαίο.

Από τα αρχαία χρόνια ο άνθρωπος κατασκεύαζε τα ιστιοφόρα πλοία για να μεταφέρει τα προϊόντα του στις παραθαλάσσιες περιοχές. Ακόμη κατασκεύαζε ανεμόμυλους για να αλέθει το σιτάρι του. Οι κάτοικοι των Κάτω χωρών χρησιμοποιούσαν τους ανεμόμυλους ως αντλίες για να απομακρύνουν τα νερά από τα χωράφια τους. Οι πολλοί ανεμόμυλοι που υπάρχουν στα νησιά του Αιγαίου μπορεί σήμερα να αποτελούν τουριστική ατραξιόν, όμως πριν μερικές δεκαετίες χρησιμοποιούνταν για να αλέθουν τα σιτηρά των νησιωτών μας.

Σήμερα η αιολική ενέργεια χρησιμοποιείται και για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με ειδικές μηχανές, οι οποίες ονομάζονται ανεμογεννήτριες. Έχουμε δύο τύπους ανεμογεννητριών, οριζόντιου και κατακόρυφου άξονα. Τοποθετούνται στις κορυφογραμμές βουνών, σε παράκτιες ζώνες και γενικά σε περιοχές όπου φυσούν τακτικά ισχυροί άνεμοι 8 – 10 Μποφόρ (π.χ. στα νησιά του Αιγαίου). Η απόδοσή τους είναι αρκετά ικανοποιητική και η εγκατάστασή τους σχετικά εύκολη και γρήγορη. Εφόσον μειωθούν οι τιμές τους, είναι βέβαιο ότι θα μπορούν να προσφέρουν άφθονο καθαρό και φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε στη χώρα μας μαζί με τα φωτοβολταϊκά συστήματα να πολλαπλασιάζονται  οι ανεμογεννήτριες, οι οποίες εγκαθίστανται  στα βουνά και στα νησιά μας. Βοηθούν στην εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά και στο καθαρό περιβάλλον.

Τα μειονεκτήματα των ανεμογεννητριών είναι το υψηλό κόστος τους, η διάβρωση που παρατηρείται στα εδάφη, όπου εγκαθίστανται, η παρενόχληση στα αποδημητικά πουλιά, καθώς και στα τηλεφωνικά δίκτυα, ο θόρυβος κ.λ.π.

Σίγουρα τα μειονεκτήματα αυτά μπορούν να διορθωθούν με τη βοήθεια της τεχνολογίας, ώστε τελικά να έχουμε μόνο κέρδη από τη χρησιμοποίηση της ενέργειας του ανέμου, την οποία τόσο πολύ χρειαζόμαστε.Δημοσιεύτηκε στα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ (22-10-2011)