Σχολική βία...

Τ

ην περασμένη Κυριακή το 3^ο Γυμνάσιο μαζί με το 5^ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης μας διοργανώσαμε μια ημερίδα με θέμα τη σχολική και ενοοικογενειακή βία. Η ημερίδα σημείωσε μεγάλη επιτυχία, διότι την παρακολούθησε πλήθος κόσμου, γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να μάθουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα από ειδικούς και κυρίως να ρωτήσουν και να λύσουν τις απορίες τους. Δυστυχώς η ημερίδα αυτή έγινε ακόμη πιο επίκαιρη, διότι μία ώρα πριν από την έναρξή της είχαμε στα Γιάννινα ένα ακόμη θύμα αυτής της βίας που εδώ και πολλά χρόνια μαστίζει όχι μόνο την ελληνική, αλλά και τη διεθνή

κοινωνία. Ασφαλώς ο Βαγγέλης δεν ήταν το πρώτο θύμα. Στη γειτονική Βέροια πριν μερικά χρόνια είχαμε τον Άλεξ. Επίσης ακόμη πάρα πολλά παιδιά έζησαν δύσκολες καταστάσεις που έμειναν χαραγμένες μέσα τους, αλλά ευτυχώς δεν είχαν τραγική κατάληξη.

Η σχολική βία είναι ένα φαινόμενο, το οποίο ασφαλώς δεν είναι καινούργιο, όμως ίσως σήμερα γίνεται περισσότερο αντιληπτό και εμφανίζεται με διαφορετική μορφή. Είναι ένα φαινόμενο, το οποίο είναι συνέχεια της ενδοοικογενειακής βίας και γενικότερα της βίας που κυριαρχεί στην κοινωνία μας. 

Οπωσδήποτε το βιοτικό επίπεδο των οικογενειών, η οικονομική κατάσταση, οι ενδοοικογενειακές σχέσεις επηρεάζουν τον χαρακτήρα του παιδιού. Κανένα παιδί δεν γεννιέται με βίαια ένστικτα. Η βίαιη συμπεριφορά συνήθως είναι αποτέλεσμα έλλειψης αγάπης ή  λανθασμένης αγάπης εκ μέρους των γονέων, των δασκάλων και γενικότερα της κοινωνίας. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν στην έλλειψη πραγματικής αγάπης και στην απόρριψη εκδηλώνοντας βία και μίσος.

Η τιμωρία δεν είναι η λύση για την εξάλειψη του φαινομένου. Πολλές φορές η τιμωρία, κυρίως η άδικη, και η  καταπίεση παράγει πείσμα και το πείσμα φέρνει την εκδίκηση. Για να καταργήσουμε τη βία πρέπει να δείξουμε στο παιδί αγάπη και σεβασμό.

Σε ένα επεισόδιο σχολικής βίας το πρόβλημα υπάρχει όχι μόνο στο θύμα, αλλά ίσως και περισσότερο στο θύτη.

Ευθύνη για τη σχολική βία έχουν οι γονείς, οι δάσκαλοι, η κοινωνία, οι νέες τεχνολογίες (κινητά τηλέφωνα, διαδίκτυο κ.λ.π.)

Ο χαρακτήρας ενός παιδιού διαμορφώνεται μέσα στα πρώτα 5 χρόνια τα ζωής του. Οι γονείς δεν ξεπληρώνουν τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στο παιδί τους παρέχοντας χρήματα, όλες τις ανέσεις ή κάνοντας όλα τα χατίρια του. Ο γονιός πρέπει καθημερινά να αφιερώνει πολλές ώρες για να συζητά με το παιδί του φιλικά όλα τα προβλήματά του και να το συμβουλεύει. Ας αφήσουμε για λίγο τις πολλές υποχρεώσεις και την καριέρα μας και ας καθίσουμε όσο το δυνατό περισσότερο και οι δυο γονείς μαζί με το παιδί μας. Επίσης οι διαφορές που τυχόν υπάρχουν ανάμεσα στο ανδρόγυνο ας μείνουν μακριά από τα παιδιά. Το παιδί αναπτύσσεται σωστά, όταν ζει μέσα σε ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον.

Επίσης οι δάσκαλοι ας μη διδάξουν μερικά κεφάλαια από τα μαθήματά τους και ας αφιερώσουν λίγες ώρες συζητώντας με τα παιδιά τα προβλήματά τους. Να διδάξουμε και να συμβουλέψουμε  τα παιδιά μας πώς να χειρίζονται τις νέες τεχνολογίες. Ας τους τονίσουμε την προσοχή στη χρήση του διαδικτύου και κυρίως των λεγόμενων κοινωνικών δικτύων.

Ας προσπαθήσουμε να  φτιάξουμε ένα σχολείο φιλικό στα παιδιά, ένα σχολείο που θα τους δίνει τη δυνατότητα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, να καλλιεργούν τις δεξιότητές τους και μέσα από το διάλογο να επιλύουν τις όποιες διαφορές τους. Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε φίλοι με τους μαθητές μας και συνεργάτες με τους γονείς. Η συνεργασία με τους γονείς και η συζήτηση με τα παιδιά μπορούν να λύσουν πολλά προβλήματα.