Βότανα του Βερμίου: 14. Περδικάκι

Η Άνοιξη, με τη φύση να οργιάζει, είναι η πιο όμορφη εποχή του χρόνου και μια βόλτα στο δάσος αποτελεί πραγματική απόλαυση, μια ξεκούραση πνευματική και σωματική. Όμως για αρκετούς η άνοιξη αποτελεί μαρτύριο. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι πάσχουν από κάποιο

πρόβλημα αλλεργίας και η επαφή με τα ανθισμένα φυτά είναι μια δύσκολη δοκιμασία. Το περδικάκι θεωρείται ως ένα από τα πιο αλλεργιογόνα φυτά. Περίπου το 50% των αλλεργιών οφείλεται σ’ αυτό το συνηθισμένο βότανο, που θα το συναντήσουμε όχι μόνο στο βουνό μας, αλλά κυριολεκτικά σε κάθε βήμα μας.

Το περδικάκι λοιπόν είναι ένα αγριόχορτο. Φέρει το επιστημονικό όνομα Ελξίνη η Ιουδαϊκή (Parietaria judaica) και  μαζί με την τσουκνίδα ανήκει στην οικογένεια Κνιδοειδή. Είναι φυτό πολυετές και πάρα πολύ ανθεκτικό. Φυτρώνει οπουδήποτε, στις άκρες των δρόμων, ακόμη και πάνω στους τοίχους. Έχει σκληρή ρίζα και βλαστό από τον οποίο βγαίνουν τα πράσινα φύλλα του που μοιάζουν με μακρουλές καρδούλες. Στις μασχάλες των φύλλων βγαίνουν τα μικρά χνουδωτά πράσινα δίοικα άνθη, που μοιάζουν με της τσουκνίδας. Ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι το Νοέμβριο και παράγει σε μεγάλες ποσότητες γύρη, η οποία σαν σύννεφο απλώνεται σε μεγάλη έκταση προκαλώντας τα προβλήματα αλλεργίας. Το ύψος του μπορεί να ξεπεράσει το μισό μέτρο. Το συναντούμε στις χώρες της Μεσογείου και της Δυτικής Ευρώπης.

Το περδικάκι μπορεί να θεωρείται αλλεργιογόνο, όμως παράλληλα έχει και πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Περιέχει τανίνη, θείο, νιτρικό κάλιο και άλλες χημικές ουσίες. Είναι γνωστό ήδη από την αρχαιότητα και μάλιστα πιστεύεται ότι με αυτό ο Περικλής, κατόπιν υπόδειξης της Αθηνάς, θεράπευσε τις πληγές ενός εργάτη που έπεσε από την Ακρόπολη. Σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως οι ρίζες και τα φύλλα του, νωπά ή αποξηραμένα, σε μορφή βάμματος για την επούλωση των τραυμάτων, εγκαυμάτων κ.λ.π. σε συνδυασμό με το πεντάνευρο, το βάλσαμο και άλλα βότανα. Επίσης με τα αποξηραμένα φύλλα του παρασκευάζεται ρόφημα που βοηθάει στην αντιμετώπιση ασθενειών του ουροποιητικού συστήματος, όπως η νεφρίτιδα, ο προστάτης, η κατακράτηση ούρων, η βλεννόρροια, η κυστίτιδα κ.λ.π. Ακόμη χρησιμοποιείται στα κρυολογήματα σαν μαλακτικό για τον βήχα, στην αρθρίτιδα, στη στηθάγχη και σε πολλές ακόμη παθήσεις.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας το περδικάκι είναι γνωστό και σαν ανεμόχορτο και παλαιότερα το απέδιδαν μαγικές ιδιότητες.

Το περδικάκι λοιπόν  το θεωρούμε φυτό ασήμαντο, το συναντούμε παντού, το προσπερνάμε και το πατάμε ή το θεωρούμε υπεύθυνο για τις αλλεργίες μας και το ξεριζώνουμε. Όμως κι αυτό έχει γράψει την ιστορία του σαν  φαρμακευτικό φυτό, συνδεδεμένο με θρύλους και παραδόσεις.