100 Χρόνια σχολείο

Με πολύ ενδιαφέρον και συγκίνηση παρακολουθήσαμε την περασμένη βδομάδα τις εκδηλώσεις, που διοργάνωσε το 1ο Δημοτικό Σχολείο μας, για να τιμήσει τα 100 χρόνια ιστορίας του. Ήταν πράγματι εκδηλώσεις, που έγιναν με πολύ μεράκι και κόπο από μικρούς και μεγάλους και προσέφεραν στην τοπική μας κοινωνία πολλά και σημαντικά.
Με τις εκδηλώσεις αυτές φάνηκε για μια ακόμη φορά η ανιδιοτελής προσφορά του πραγματικού δασκάλου και η αγάπη του για το λειτούργημα που επιτελεί. Δεν είναι καθόλου εύκολο να οργανώσεις περισσότερα από εκατό μικρά παιδιά, να ετοιμάσεις θεατρικά, σκετς, τραγούδια, σκηνικά, προβολές ιστορικών ντοκουμέντων, να φιλοτεχνήσεις και να τυπώσεις προγράμματα, προσκλήσεις καθώς και να κάνεις όλες τις άλλες δουλειές και υποχρεώσεις που προηγούνται μιας εκδήλωσης. Μάλιστα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, με τις καθημερινές μειώσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών, η εθελοντική προσφορά των δασκάλων μας αξίζει τα πιο θερμά και εγκάρδια συγχαρητήρια και ευχαριστίες μας. Βέβαια δεν είναι ούτε η μοναδική περίπτωση, ούτε η πρώτη φορά που εκπαιδευτικοί μας ασχολούνται πέραν από το τυπικό ωράριό τους για να προσφέρουν στα παιδιά και στον τόπο μας. Παρά την τεράστια γραφειοκρατία, η οποία κυριολεκτικά δένει τα χέρια του δασκάλου, εξακολουθούν πολλοί να τιμούν τη θέση τους ασχολούμενοι με πολλές σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως την περιβαλλοντική εκπαίδευση, τα προγράμματα αγωγής υγείας, μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις κ.λ.π.
Η εκδήλωση του 1ου Δημοτικού μας έδειξε επίσης τη μεγάλη αξία της συνεργασίας του σχολείου με την τοπική κοινωνία. Πρόθυμα πολλοί και γνωστοί Ναουσαίοι βοήθησαν με τις γνώσεις και την εμπειρία τους, όπως οι ακούραστοι Νίκος Σπάρτσης και Μανώλης Βαλσαμίδης. Επίσης οι Βαγγέληδες Ψαθάδες και ο Αδάμ Σιταρίδης παίζοντας μουσική, καθώς και πολλοί άλλοι, οι οποίοι βοήθησαν τεχνικά στις εκδηλώσεις. Ασφαλώς ήταν μεγάλη η συμβολή του Συλλόγου Γονέων, του Λυκείου Ελληνίδων, του προέδρου της τοπικής κοινότητας και του Δήμου, τόσο για την παραχώρηση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου, όσο κυρίως και για την αναγκαία οικονομική συνδρομή.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο μας λοιπόν κλείνει 100 χρόνια. 100 χρόνια σπουδαίας ιστορίας και μεγάλης προσφοράς στην πόλη μας. Ξεκίνησε στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς με τις ηρωικές προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας και των εκπαιδευτικών. Ήταν και αυτό το σχολείο, όπως και το Λάππειο Γυμνάσιο, το Σεφέρτζειο και τα Γαλάκεια δωρεά πατριωτών Ναουσαίων της διασποράς. Ήταν και τότε και εξακολουθεί και σήμερα να είναι πραγματικό κόσμημα για την πόλη μας. Μάλιστα το σχήμα Ε έδωσε

λαβή σε πολλούς να μιλούν για εσκεμμένο σχέδιο από τους μηχανικούς, με το οποίο ήθελαν να θυμίζει την Ελευθερία, την Ελλάδα, την Ελπίδα, την Εργατικότητα και τόσες ακόμη όμορφες λέξεις που αρχίζουν από το Έψιλον.
Στο σχολείο αυτό δίδαξαν εκατοντάδες άξιοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έδωσαν τα φώτα της μόρφωσης σε χιλιάδες μαθητές. Από εδώ πέρασαν όλοι σχεδόν οι μεγάλοι Ναουσαίοι. Αλήθεια αν μιλούσαν οι τοίχοι του σχολείου, πόσα μπορούσαν να μας διηγηθούν; Το σχολείο έζησε ολόκληρη την ιστορία της σύγχρονης Νάουσας και της Ελλάδας γενικότερα. Έζησε την σκλαβιά, την απελευθέρωση, δυο μεγάλους πο-λέμους, την κατοχή, την πείνα, δυο δικτατορίες, τη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της πόλης και τη σημερινή δραματική της κατάσταση. Έζησε επίσης τις πάμπολλες αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα με τη δημοτική, την καθαρεύουσα, το μονοτονικό κ.λ.π.
ΧΡΟΝΟΙ 100, ΓΕΡΑ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟ… ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ
Η στήλη μας εύχεται στο 1ο Δημοτικό να ζήσει ακόμη 100 ένδοξα χρόνια και στους αναγνώστες μας
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Ήρθαν λοιπόν και φέτος τα Χριστούγεννα. Η πιο μεγάλη και πιο όμορφη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Η γιορτή της αγάπης και της ελπίδας. Της ελπίδας, που τόσο χρειαζόμαστε αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάμε στη χώρα μας. Ας προσπαθήσουμε αυτές τις άγιες μέρες να ξεχάσουμε για λίγο τα πολλά προβλήματα, που μας ταλαιπωρούν και ας αφεθούμε στη θαλπωρή της οικογενειακής γαλήνης, παρέα με τα υπέροχα έθιμα του τόπου μας.
Είναι πολλά τα έθιμα και οι παραδόσεις του λαού μας και ιδιαίτερα της μοναδικής μας Νάουσας, που κάθε χρόνο αναβιώνουν τέτοιες μέρες για να κάνουν πιο ανθρώπινες και πιο ζεστές τις γιορτές. Τα περισσότερα μάλιστα από τα έθιμα αυτά ξεκινούν από τη φύση. Γιατί πολύ απλά η φύση είναι αυτή που τροφοδοτεί τον άνθρωπο με όλα τα αγαθά που χρειάζεται τόσο για τη διατροφή του, όσο και για την κάλυψη των αναγκών του.
Πολλοί σύλλογοι και φέτος θα ανάψουν στις γειτονιές της Νάουσας τον «καρτσιούνο» τους, για να ζεστάνουν τον μικρό Χριστό. Μαζί με το Χριστό γύρω από τα αναμμένα κούτσουρα, δρένια και οξιές, που μας προσφέρει απλόχερα το βουνό μας, το καταπράσινο Βέρμιο, θα βρεθούν οι παρέες, φίλοι, συγγενείς, γνωστοί και άγνωστοι, θα πιουν το μπρούσκο ξινόμαυρο κρασί και το μυρωδάτο τσίπουρο με τους νόστιμους ντόπιους μεζέδες θα πουν τα μασλάτια τους, θα γλεντήσουν, έτσι όπως ξέρει να γλεντάει ο απλός λαός, χωρίς περιττά έξοδα, στολίδια και φανφάρες.

Το ξημέρωμα της παραμονής των Χριστουγέννων τα μικρά παιδιά θα μας ξυπνήσουν τραγουδώντας στις γειτονιές τα κάλαντα. Είναι σίγουρο ότι φέτος θα συγκεντρώσουν πολύ λιγότερα χρήματα, όμως αρκεί που θα τηρήσουν το έθιμο. Εξάλλου εδώ στη Νάουσα από παλιά δεν συνήθιζαν οι νοικοκυραίοι να δίνουν χρήματα στα κάλαντα των Χριστουγέννων, παρά ξηρούς καρπούς, καραμέλες και άλλα καλούδια. Ήδη τις μέρες που μας πέρασαν πολλοί σύλλογοι, το ωδείο και σχολεία έψαλαν στην πλατεία και τους δρόμους τα κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, δίνοντας έτσι μια πιο όμορφη νότα στην αγορά της πόλης, που την έχει τόσο μεγάλη ανάγκη. Στην όμορφη ατμόσφαιρα σίγουρα βοήθησαν και οι γιορτές για τα παιδιά που οργάνωσε ο Δήμος και τα σχολεία, καθώς και ο στολισμός της πόλης.
Ασφαλώς το φαγητό των Χριστουγέννων θα είναι και αυτό κάτι το παραδοσιακό και ξεχωριστό. Στη Νάουσα συνηθίζουμε το χοιρινό με το σέλινο ή τις πατά-τες. Μαζί με τις πίτες, τους σαρμάδες, το κρασί και τις χειμωνιάτικες σαλάτες το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα είναι μια πραγματική απόλαυση. Όσοι αντέξουν θα δοκι-μάσουν και το επιδόρπιο με τις μηλόπιτες, τους μπακλαβάδες, τα ρετσέλια και τα κανταΐφια. Πάντως οι λαίμαργοι, ας προσέξουν λιγάκι για να μην έχουμε στεναχώριες και μπλεξίματα με γιατρούς και νοσοκομεία.
Με όλα αυτά και άλλα πολλά έθιμα και με το πανέμορφο χιονισμένο τοπίο του βουνού μας, ας ευχηθούμε να περάσουμε και φέτος :
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Με ΥΓΕΙΑ και ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΑΛΗΝΗ.

Εικονική πραγματικότητα

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η ζωή μας άλλαξε δραματικά. Οι δραστηριότητές μας, οι συνήθειες, οι ασχολίες μας, τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά μας, όλα αλλάζουν σχεδόν καθημερινά και ακολουθούν την ξέφρενη πορεία της τεχνολογικής ανάπτυξης. Αυτή η μεγάλη ανάπτυξη της τεχνολογίας και κυρίως της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών οδήγησε την ανθρωπότητα σε πολύ διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που βάδιζε μόλις πριν είκοσι χρόνια. Το ερώτημα και η απορία είναι: άραγε τώρα με όλες αυτές τις ανέσεις περνάμε καλύτερα;
Ασφαλώς περνάμε καλύτερα με τα κινητά τηλέφωνα, με τα e-mail κ.λ.π., διότι ανά πάσα στιγμή μπορούμε εύκολα, γρήγορα και σχετικά φθηνά να επικοινωνήσουμε με φίλους, γνωστούς και συγγενείς. Κάποτε για να γίνει μια σύνδεση σταθερού τηλεφώνου χρειάζονταν να περάσουν μερικά χρόνια, ελάχιστοι διέθεταν τηλέφωνο και για να επικοινωνήσουμε χρησιμοποιούσαμε ακόμη και τα τηλεγραφήματα, γράφοντας «τηλεγραφικά» για μικρότερο κόστος. Σήμερα μικροί και μεγάλοι ακόμη και η… «κουτσή Μαρία» κατέχουν περισσότερες από μία συσκευές κινητού τηλεφώνου, σταθερά τηλέφωνα, υπολογιστές κ.λ.π. Όμως μήπως με αυτά τα πολλά τηλέφωνα τελικά χάσαμε την προσωπική επαφή με συγγενείς φίλους και γνωστούς; Παρατηρούμε κυρίως τα νέα παιδιά να περπατούν στο δρόμο έχοντας συνεχώς στο αφτί τους κάποιο κινητό τηλέφωνο ή να «παραμιλούν» μέσω των ασύρματων ακουστικών. Όταν όμως τα παιδιά αυτά βρεθούν σπάνια με τους φίλους τους, σιωπούν ή εξακολουθούν να μιλούν στο κινητό.
Ήδη ξεχάσαμε την αλληλογραφία, το πολύ να στέλνουμε κάποια ευχετήρια χριστουγεννιάτικη κάρτα. Ακόμη και οι ευχές στέλνονται με SMS. Το άσχημο είναι ότι η βιασύνη οδήγησε στην ανακάλυψη μιας νέας γραφής στα κινητά και στο διαδίκτυο, των greeklis, δηλαδή ελληνικά με ξένους χαρακτήρες. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η γραφή καλύπτει πιο πολύ την ανορθογραφία και την πλήρη άγνοια της γλώσσας μας. Όμως τα γράμματα είχαν και τη χάρη τους. Όταν καθόμασταν να γράψουμε κάποιο γράμμα σε φίλους και συγγενείς, βγάζαμε πολύ καλύτερα τα συναισθήματά μας. Πολλά γράμματα έμειναν στην ιστορία. Το γράμμα ήταν κάτι το χειροπιαστό και μπορούσε να μείνει σε κάποιο συρτάρι μαζί με μια φωτογραφία ως… ενθύμιο «παντοτινής φιλίας». Επίσης η αγωνία της αναμονής μιας γραπτής απάντησης δεν συγκρίνεται με τo ψάξιμο στα «εισερχόμενα» e-mails.
Τελευταία είναι πολύ της μόδας οι σελίδες της λεγόμενης κοινωνικής δικτύωσης. Όλα σχεδόν τα παιδιά, αλλά και πολλοί μεγάλοι, διαθέτουν το δικό τους «προφίλ» στο διαδίκτυο. Μάλιστα πολλοί περηφανεύονται διότι έχουν χιλιάδες φίλους. Όμως οι φίλοι αυτοί, συνήθως είναι άγνωστοι, πρόσκαιροι και εικονικοί. Όταν ο νέος ξημερώνεται στον υπολογιστή, σίγουρα χάνει την επαφή με τους ανθρώπους, δεν έχει φίλους, δεν μπορεί να αθληθεί, να χαρεί τη φύση. Απομονώνεται μέσα σε τέσσερις τοίχους περικυκλωμένος από καλώδια, απορροφά κάθε είδους ακτινοβολία, χάνει την ομορφιά της ηλικίας του, τη χαρά της φιλίας, του νεανικού έρωτα και των σπορ.

Το διαδίκτυο, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της ανθρωπότη-τας. Είναι πανεύκολο πια να παίρνουμε κάθε είδους πληροφορίες και να μαθαίνουμε κάθε στιγμή τα γεγονότα που συμβαίνουν σ’ όλο τον κόσμο. Όμως είναι γνωστά και τα κάθε είδους εγκλήματα και παράνομες ενέργειες, που γίνονται μέσα από αυτό το τόσο χρήσιμο και πολύτιμο εργαλείο.
Ακόμη και η τηλεόραση, η οποία πέρασε ήδη σε δεύτερη μοίρα. Εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό και καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του πολύτιμου χρόνου μας. Μπορούμε κάλλιστα να κλείσουμε το διακόπτη και αντί να βλέπουμε ανούσιες εκπομπές, σήριαλ και κουτσομπολιά, να πάμε μια βόλτα με τους φίλους, να πιούμε ένα καφέ ή να περπατήσουμε στην πόλη μας και στην πανέμορφη φύση μας.
Τελικά, οπωσδήποτε, οι πολλές ανέσεις, η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας και των τηλεπικοινωνιών, βοήθησαν πάρα πολύ τη ζωή μας. Όμως χρειάζεται να μην το παρακάνουμε. Να κάνουμε τις επιλογές μας, να προσέχουμε κυρίως τα παιδιά μας και να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από την εικονική πραγματικότητα.

Ναουσαίικα

Tη βδομάδα που μας πέρασε, ήρθαν ξανά στην επικαιρότητα πολλά θέματα, τα οποία αφορούν το φυσικό περιβάλλον της Νάουσας. Δυστυχώς τα θέματα αυτά δεν είναι καινούργια, απασχολούν τον τόπο μας εδώ και πολλές δεκαετίες και λύση ακόμη δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Αιτίες είναι πρώτα η τεράστια γραφειοκρατία, που εξακολουθεί να βασιλεύει στη χώρα μας, η ατολμία των αρμοδίων και η μόνιμη άρνηση ορισμένων σε κάθε τι που πάει να γίνει στον τόπο μας. Πολλές φορές αυτή η άρνηση δεν συνοδεύεται από εναλλακτική πρόταση.
Ο νέος σκουπιδότοπος, ή ακριβέστερα Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων, θεωρείται δίκαια το μεγαλύτερο οικολογικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει ο νομός μας και κυρίως η πόλη μας. Εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια το θέμα απασχολεί την τοπική κοινωνία. Συμπληρώθηκαν χιλιάδες σελίδες στις τοπικές εφημερίδες, αφιερώθηκαν εκατοντάδες ώρες συζήτησης στα Νομαρχιακά και Δημοτικά Συμβούλια. Και εκεί που νομίζουμε ότι το θέμα έληξε, έρχονται νέα εμπόδια. Ασφαλώς όλοι θεωρούμε ότι η θέση που επιλέχθηκε δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Όμως αν έστω και στη θέση αυτή, γίνουν σωστά οι εγκαταστάσεις και ο νέος Χ.Υ.Τ.Υ. λειτουργεί με τις απαραίτητες ευρωπαϊκές προδιαγραφές, τότε μάλλον δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
Άλλο πρόβλημα είναι η κατασκευή του οδικού άξονα Πατρίδας – Σκύδρας. Ένα έργο σημαντικό για την περιοχή μας, το οποίο για να ξεκινήσει χρειάστηκαν ατέρμονες συζητήσεις σχετικά με τη χάραξη του δρόμου, και αφού τελικά ξεκίνησε μετατράπηκε σε σύγχρονο γιοφύρι της Άρτας. Σχεδόν κάθε μήνα μας λένε ότι το έργο συνεχίζεται, αλλά κάτι συμβαίνει και πάλι δεν γίνεται τίποτε. Ακόμη και σε σημεία, όπου δεν υπήρχαν προβλήματα απαλλοτριώσεων, όπως στον κόμβο Μονοσπίτων και εκεί δεν έχουμε καμία πρόοδο. Η κυριότερη αιτία και εδώ είναι η γραφειοκρατία και η έλλειψη πιστώσεων. Η εύλογη απορία είναι: γιατί οι πολυδάπανες μελέτες που προηγήθηκαν του έργου δεν προέβλεψαν το κόστος και τα προβλήματα που θα ακολουθούσαν;
Ακόμη μια πολυδάπανη μελέτη συζητείται τις μέρες αυτές για την επίλυση του συγκοινωνιακού προβλήματος της πόλης. Τέτοιες μελέτες, δόξα τω Θεώ, έχουμε τακτικά και συνήθως μετά από κάθε νέα ρύθμιση δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα. Όπως έγραψε την προηγούμενη βδομάδα φίλος

Ναουσαίος, η πόλη δεν χρειάζεται νέες οδικές ρυθμίσεις. Απλά χρειάζεται αστυνόμευση, σωστή οδική συ-μπεριφορά και αποφυγή της χρήσης του αυτοκινήτου για το παραμικρό. Ας χρησιμοποιούμε και λίγο τα πόδια μας, κάνει καλό στην υγεία και στο πορτοφόλι μας.
Τέλος δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε τις προτάσεις του καθηγητή της μετεωρολογίας κ. Θεόδωρου Καρακώστα, για την αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού του βουνού μας. Ο κ. Θ. Καρακώστας, ο οποίος με την προσωπικότητά, το έργο του και την προσφορά στον τόπο μας αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο για τη Νάουσα, επανειλημμένα έκανε πολλές και επιστημονικά τεκμηριωμένες προτάσεις για την αξιοποίηση των ήπιων μορφών ενέργειας στην περιοχή μας. Ελπίζουμε αυτή τη φορά να εισακουστεί, και η μελέτη που παρουσίασε την προηγούμενη βδομάδα στο Δημοτικό Συμβούλιο να υλοποιηθεί. Γράψαμε σε πρόσφατο σημείωμά μας για τα οφέλη της αιολικής ενέργειας, γράψαμε επίσης για ορισμένα μειονεκτήματα, τα οποία όμως μπορούν να γίνουν μηδαμινά, αν τα έργα γίνουν σωστά.
Προχθές παρακολουθήσαμε την πρώτη, ιδρυτική, συνεδρίαση του νέου Ομίλου Τουριστικής Ανάπτυξης της Νάουσας. Ευχόμαστε να προκόψει, διότι η Νάουσα χρειάζεται τέτοιες πρωτοβουλίες. Έχουμε μεγάλο φυσικό και παραγωγικό πλούτο στην περιοχή μας. Αν τον αξιοποιήσουμε σωστά, σίγουρα έχουμε να κερδίσουμε πολλά.

Οικονομία στη Θέρμανση

Η μεγάλη αύξηση στην τιμή του πετρελαίου και γενικά των καυσίμων σε συνδυασμό με τη μείωση των μισθών αναγκάζει πολλούς να στραφούν σε άλλες πηγές ενέργειας ή να κάνουν οικονομία στην κατανάλωση των καύσιμων. Ήδη έχουν περιοριστεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι πωλήσεις πετρελαίου στη χώρα μας.
Στις διάφορες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναφερθήκαμε σε προηγούμενα σημειώματά μας. Σήμερα θα ασχοληθούμε με την εξοικονόμηση ενέργειας κυρίως για τη θέρμανση του σπιτιού.
Ένα μεγάλο μέρος της οικιακής κατανάλωσης ενέργειας, περισσότερο από 70% χρησιμοποιείται για τη θέρμανση. Για να καταφέρουμε να περιορίσουμε το ποσοστό αυτό καθώς και τα υπέρογκα έξοδα πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας:
Να λειτουργούμε την κεντρική θέρμανση μόνο ορισμένες ώρες της ημέρας, να χρησιμοποιούμε χρονοδιακόπτη και θερμόμετρα αισθητήρες, ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία περίπου στους 22 βαθμούς.
Να φροντίσουμε για τη σωστή θερμομόνωση του κτηρίου και την αποφυγή απωλειών θερμότητας. Η σωστή μόνωση (τοίχοι, κουφώματα κ.λ.π.) μπορεί να βοηθήσει στην εξοικονόμηση περίπου 10% ενέργειας.
Να ελέγχουμε τακτικά την κεντρική θέρμανση, κάνοντας κάθε χρόνο την α-παραίτητη συντήρηση του καυστήρα, του λέβητα, της καμινάδας κ.λ.π. ώστε να έχουμε καλύτερη απόδοση. Επίσης να καλύπτουμε με θερμομονωτικό υλικό τις εξωτερικές σωληνώσεις.
Ο σωστός προσανατολισμός του σπιτιού βοηθάει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Όταν ο ήλιος βλέπει ένα σπίτι αρκετές ώρες, σίγουρα το ζεσταίνει και περισσότερο. Επίσης τα πολλά παράθυρα βοηθούν στην είσοδο ηλιακής θερμότητας στο εσωτερικό του σπιτιού. Αρκεί φυσικά τα παράθυρα αυτά να έχουν διπλά τζάμια και να κλείνουν σωστά.
Εξοικονόμηση ενέργειας και αύξηση της εσωτερικής θερμοκρασίας του σπιτιού επιτυγχάνουμε με την τοποθέτηση «θερμών» υλικών στα πατώματα, όπως ξύλου, χαλιών κ.λ.π.
Ακόμη και ο χρωματισμός των εξωτερικών και εσωτερικών τοίχων μπορεί να επηρεάσει τη θερμοκρασία μέσα στο σπίτι. Τα «ζεστά» χρώματα, αυτά που απορροφούν θερμότητα, σίγουρα ενδείκνυνται.
Πολλά από τα παραπάνω μέτρα μπορούν παράλληλα με την εξοικονόμηση θερμικής ενέργειας να βοηθήσουν και στην εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως π.χ. ο σωστός προσανατολισμός του σπιτιού και τα πολλά παράθυρα βοηθούν στον περιορισμό της δαπάνης φωτισμού των κτηρίων. Το 12% περίπου της οικιακής κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος χρησιμοποιείται για τον φωτισμό των κτηρίων και τη λειτουργία ηλεκτρικών συσκευών. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 25% στα δημόσια κτήρια.
Ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μεγάλη κατανάλωση καυσίμων εκτός από το πορτοφόλι μας επιβαρύνει και την ατμόσφαιρα και γενικά το φυσικό μας περιβάλλον. Τα καυσαέρια που βγαίνουν από τις καμινάδες ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό τόσο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όσο και της όξινης βροχής.
«Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» λοιπόν. Την εποχή που τα χαράτσια διαδέχονται το ένα το άλλο και τα νοικοκυριά καταβάλουν αγωνιώδη προσπάθεια επιβίωσης, είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε τα μέτρα μας με την ελπίδα ότι κάτι θα κερδίσουμε τόσο εμείς, όσο και το φυσικό μας περιβάλλον.Δημοσιεύτηκε στα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ Νάουσας (3/12/2011)