Αφορμή για το
σημερινό μας σημείωμα στάθηκε η αγωνία πολλών φίλων του δάσους μας για την τύχη
των μαύρων πεύκων, πολλά από τα οποία και φέτος προσβλήθηκαν από κάμπιες. Έτσι
λοιπόν πριν ένα μήνα περίπου επικοινωνήσαμε με το φίλο μας καθηγητή
φυτοπαθολογίας κ. Πάνο Τσόπελα, «Η
μαύρη Πεύκη προσβάλλεται συχνά από την πευκοκάμπια και σε κάποιες περιπτώσεις
δίνει την εντύπωση ότι τα δένδρα έχουν νεκρωθεί. Δεν πρέπει όμως να σας
ανησυχεί καθόλου, όλα τα πεύκα το ερχόμενο καλοκαίρι θα έχουν πετάξει νέες
βελόνες και δεν θα εμφανίζουν κανένα πρόβλημα». Θυμίζουμε στους φίλους
αναγνώστες ότι ο κ. Π. Τσόπελας επισκέφθηκε πριν δυο χρόνια την πόλη μας για να
μας ενημερώσει για την ασθένεια των πλατάνων. Έτσι εκτός από τα πεύκα τον
ρωτήσαμε και για κάποιο πρόβλημα που παρουσιάζει ένα πλατάνι, όπως μας δήλωσε
φίλη μας από τον Άγιο Νικόλαο. Σχετικά μ’ αυτό
ο καθηγητής μας απάντησε: «Σε ό,τι αφορά το πλατάνι το Δασαρχείο
μπορεί να μου στείλει δείγματα, ωστόσο, ο χειμώνας δεν είναι η κατάλληλη εποχή
για να εκτιμήσουμε εάν ένα δένδρο έχει προσβολή από την ασθένεια. Ελπίζω να σας
επισκεφτώ και πάλι μέσα στο 2014, το Άλσος του Αγίου Νικολάου με εντυπωσίασε
πάρα πολύ και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε να το διατηρήσουμε!».
Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε με το πεύκο, ένα περήφανο και πολυτραγουδισμένο,
δένδρο που το συναντούμε στα δάση μας σε περισσότερα από 80 είδη. Στο Βέρμιο
έχουμε σε μεγάλα υψόμετρα (κοντά στο Σέλι) το μαύρο Πεύκο (Pinus nigra) και χαμηλότερα τη δασική Πεύκη (Pinus silvestris). Ανήκει στην
οικογένεια των Πευκίδων (Pinaceae).
Φθάνει σε ύψος περίπου τα 20 - 40 μ. και ζει περισσότερο από 100 χρόνια.
Τα πεύκα είναι αειθαλή δένδρα που έζησαν σε παλαιότερες γεωλογικές
περιόδους και απολιθώματά τους βρίσκουμε σε πολλά πετρώματα. Μάλιστα πολλά από
τα πρωτόγονα είδη πεύκων συμμετείχαν στο σχηματισμό γαιανθράκων (λιγνίτες
κ.λ.π.). Χαρακτηριστικό των πεύκων είναι τα βελονοειδή φύλλα τους, καθώς και οι
ταξιανθίες τους, τα γνωστά κουκουνάρια. Επίσης πολλά πεύκα, κυρίως του είδους Πεύκη
η χαλέπιος, που ευδοκιμεί σε παραθαλάσσιες περιοχές, παράγουν τη γνωστή μας
ρετσίνη, που χρησιμοποιείται στην ποτοποιία και στη χημική βιομηχανία. Η δασική
και η μαύρη Πεύκη χρησιμοποιούνται
κυρίως για την πολύτιμη ξυλεία τους.
Πολλοί, που πάσχουν από αλλεργίες, αποφεύγουν να πλησιάζουν τα πεύκα την
εποχή της άνθισής τους, διότι η γύρη τους θεωρείται από τις πλέον αλλεργιογόνες
ουσίες. Όμως πρέπει παράλληλα να γνωρίζουμε ότι στα πεύκα περιέχονται και
πολλές πολύτιμες χημικές ουσίες, όπως αιθέρια
έλαια, ρητίνες, γλυκοζίδια κ.λ.π.. Οι ουσίες αυτές δίνουν στα πεύκα σημαντικές
φαρμακευτικές ιδιότητες, όπως αποχρεμπτικές, διουρητικές, αντισηπτικές κ.λ.π. Επίσης
τα φύλλα, κουκουνάρια κ.λ.π. σαν ρόφημα,
μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση σκελετικών προβλημάτων (αρθρίτιδες κ.λ.π.), και
προβλημάτων του αναπνευστικού συστήματος (βρογχίτιδα, άσθμα κ.λ.π.).
Ας ευχηθούμε λοιπόν τα πεύκα μας να μην κινδυνέψουν από τις κάμπιες ή
άλλες ασθένειες για να τα χαρούμε για πολλούς αιώνες ακόμη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου