Αχ αυτή η Αράπιτσα...

Το ποτάμι μας, η Αράπιτσα, αποτελεί το σύμβολο της πόλης μας, είναι στενά συνδεδεμένο με την ιστορία, την οικονομία, την κοινωνική ζωή και το φυσικό περιβάλλον της Νάουσας.  Είναι φυσικό λοιπόν συνεχώς να απασχολεί τους δημότες και η αξιοποίησή του να είναι πάντοτε στα προγράμματα,

στα σχέδια  και στις προτεραιότητες των δημοτικών μας αρχόντων. Έτσι λοιπόν τα τελευταία χρόνια είδαμε πολλές απόπειρες αξιοποίησης του ποταμού πάνω σε σχέδια που εκπονήθηκαν από τις υπηρεσίες του Δήμου ή εντάχθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά προγράμματα.

Επειδή λοιπόν υπάρχει αυτό το έντονο ενδιαφέρον για το ποτάμι μας, τακτικά γίνονται εκδηλώσεις ή γράφονται στις τοπικές εφημερίδες προτάσεις σχετικές με την τουριστική αξιοποίηση του ποταμού ή με την οικονομική του εκμετάλλευση. Στα πλαίσια αυτά μάλιστα ο Πολιτιστικός μας Σύλλογος Αριστοτέλης πριν περίπου ενάμιση μήνα, διοργάνωσε ημερίδα, όπου μαζί με τους εκλεκτούς συμπολίτες μας κ. Μανόλη Βαλσαμίδη, Αλέξανδρο Οικονόμου και τον πρόεδρο του συλλόγου Γιάννη Ευθυμιάδη προσπαθήσαμε να κάνουμε μια ιστορική και γεωλογική προσέγγιση του ποταμού και παράλληλα να προτείνουμε κάποιες ιδέες για την αξιοποίησή του. Δυστυχώς επειδή ο χρόνος ήταν περιορισμένος, δεν είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τους πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι παρακολούθησαν την εκδήλωση. Όμως με την αφορμή αυτή ακολούθησαν στον τοπικό τύπο πολλά σχόλια, ενδιαφέρουσες επισημάνσεις και προτάσεις από αξιόλογους ανθρώπους της πόλης μας, οι οποίοι έδειξαν επανειλημμένα και έμπρακτα την αγάπη τους για το ποτάμι μας. Ανάμεσα σε αυτές τις παρεμβάσεις ξεχωρίσαμε τα κείμενα του κυρ Νίκου του Σπάρτση και του φίλου μας προέδρου του Συλλόγου Ψαράδων Πέτρου Ραφαήλ.

Και μέσα από τη στήλη μας πολλές φορές γράψαμε για την αξιοποίηση του ποταμού μας. Αρχή μας πάντοτε είναι ότι σε ένα φυσικό τοπίο, για να διατηρείται η φυσική του ομορφιά, οι παρεμβάσεις μας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες, οι αναγκαίες και πάντοτε με σεβασμό στη γεωλογία, τη βλάστηση και τον ζωικό πλούτο του. Και το σπουδαιότερο καθήκον μας είναι να φροντίζουμε την καθαριότητα του νερού και των όχθων του. Το ποτάμι μας έχει την ιδιαιτερότητα να κυλάει κατά μήκος ενός γεωλογικού ρήγματος, μέσα σε φαράγγι,  σε μεγάλο βάθος. Αυτό έχει την ομορφιά του, όμως χρειάζεται περισσότερη φροντίδα και περιποίηση στα μεγάλα πρανή του. Ασφαλώς η πλούσια βλάστηση στις όχθες του ποταμού δεν αποτελεί πρόβλημα και με κανένα τρόπο δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επικίνδυνες χημικές ουσίες, όπως ζιζανιοκτόνα για να εξαφανίσουμε τα φυτά με κίνδυνο να δηλητηριάσουμε το ποτάμι μας. Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει μια Δημοτική υπηρεσία, η οποία θα είχε μοναδικό έργο την καθαριότητα και την περιποίηση των πρανών του ποταμού (κλαδέματα φυτών, κ.λ.π.). Ένα άλλο πρόβλημα είναι η μικρή σχετικά ποσότητα νερού που ρέει στο ποτάμι μας, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Ασφαλώς αυτό οφείλεται στη συνεχώς μειούμενη παροχή των πηγών, καθώς και στις μεγάλες ποσότητες που διατίθενται για την ύδρευση της πόλης και την άρδευση των χωραφιών. Ίσως θα έπρεπε να περιοριστούν οι σπατάλες στην κατανάλωση και το αρδευτικό δίκτυο να ξεκινά μετά το Κιόσκι. Μια λύση σ’ αυτό μπορεί να αποτελεί και η κατασκευή μικρών φραγμάτων, ώστε να μπορούν να συγκεντρώνουν μεγαλύτερη ποσότητα νερού και να ανεβαίνει η στάθμη του ποταμού μέσα στην πόλη.

Επίσης θα ήταν όμορφο κατά μήκος της όχθης του ποταμού, ακόμη και μέσα στο φαράγγι να κατασκευαστούν δρομάκια για τους περιπατητές ή ακόμη και ποδηλατοδρόμοι. Τα δρομάκια αυτά θα στρωθούν με απλό χαλίκι και θα οριοθετούνται με ξύλινο φράχτη φτιαγμένο από κλαδιά ή κορμούς δένδρων. Πρέπει ακόμη να απομακρυνθούν κάποιες ημιτελείς μεταλλικές κατασκευές, απομεινάρια από την τελευταία αξιοποίηση, που υπάρχουν μέσα στο ποτάμι. Θα ήταν ακόμη πολύ όμορφο αν δίνονταν κίνητρα στους ιδιοκτήτες των παρόχθιων σπιτιών, για ανακαίνιση, κυρίως των παραδοσιακών σπιτιών. Επίσης πρέπει να αναδειχθούν το παλιό πέτρινο γεφύρι στο Νοσοκομείο, οι καταρράκτες και οι άλλοι γεωλογικοί σχηματισμοί, πολλοί από τους οποίους μάλιστα με λίγη φαντασία μπορεί να μοιάζουν με απολιθωμένα ζώα (π.χ. δεινόσαυροι), δένδρα κ.λ.π.   

Τελικά για να προκόψουν όλα τα παραπάνω και οποιαδήποτε καλή ή άσχημη ανάπλαση και αξιοποίηση του ποταμού χρειάζεται συνεχής φροντίδα τόσο από το Δήμο, όσο και από τους δημότες. Ό, τι και να κάνουμε στο ποτάμι, αν εξακολουθούμε να ρίχνουμε σκουπίδια ή ακόμη τις αποχετεύσεις μας ή να καταστρέφουμε τις κατασκευές που υπάρχουν γύρω του, τότε θα εξακολουθούμε για πολλά χρόνια ακόμη να κάνουμε προτάσεις και υποδείξεις…