Αιθαλομίχλη

"Αιθαλομίχλη", μια καινούργια λέξη που μπήκε για τα καλά στο καθημερινό μας λεξιλόγιο και γενικά στην καθημερινή μας ζωή. Μια λέξη που δείχνει τη δραματική κατάσταση που βιώνει το περιβάλλον και η υγεία μας τους χειμώνες των τελευταίων χρόνων, μια λέξη που τελικά δείχνει την κατάντια μας

σαν κοινωνία και σαν κράτος.

Σχεδόν κάθε απόγευμα και  βράδυ λοιπόν που βγαίνουμε στη μικρή μας πόλη για να περπατήσουμε και  κάνουμε τις δουλειές μας αισθανόμαστε μια απαίσια μυρουδιά, που κυριολεκτικά μας πνίγει. Είναι η αιθαλομίχλη, δηλαδή η καπνιά που βγαίνει από τις καμινάδες, από τα τζάκια και τις ξυλόσομπες, που μετά την αύξηση της τιμής του πετρελαίου ξαναμπήκαν στη ζωή μας. Μάλιστα στην πόλη μας, που έχουμε αρκετά ξύλα, πολλά νοικοκυριά παίρνουν δωρεάν καυσόξυλα από το Δήμο και αρκετοί διαθέτουν  ξύλα από τα κτήματά τους ή ακόμη τα αγοράζουμε σε σχετικά χαμηλή τιμή, το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Στην τηλεόραση ακούμε για την αιθαλομίχλη της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όμως κανείς δεν έχει μετρήσει τη δικιά μας αιθαλομίχλη, ίσως διότι δεν διαθέτουμε τους σχετικούς σταθμούς μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η μικρή διαφορά μας από τις μεγάλες πόλεις είναι ότι εδώ συνήθως καίμε καθαρά ξύλα, ενώ στην πρωτεύουσα πολλοί καίνε ό, τι βρούνε, νοβοπάν, ξύλα από έπιπλα με βερνίκια, λαδομπογιές κ.λ.π.

Η αιθαλομίχλη αποτελείται κυρίως από μικροσωματίδια, καπνιά κ.λ.π., τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα γα την υγεία μας. Όταν μάλιστα τα ξύλα περιέχουν και χημικές ουσίες, όπως π.χ. βερνίκια, τότε οι κίνδυνοι είναι ακόμη μεγαλύτεροι. Οι μελέτες έδειξαν ότι μια καμινάδα τζακιού ή ξυλόσομπας εκπέμπει 30 φορές περισσότερους ρύπους από μια καμινάδα κεντρικής θέρμανσης, που λειτουργεί με πετρέλαιο. Οι επιπτώσεις από τα καυσαέρια αυτά στην υγεία μας είναι σοβαρές. Η αιθαλομίχλη και τα μικροσωματίδια ευθύνονται για αύξηση των πνευμονικών και καρδιαγγειακών παθήσεων. Πολλοί ειδικοί μιλούν και για ασθένειες που δεν εκδηλώνονται άμεσα, όπως π.χ. ο καρκίνος.

Έτσι λοιπόν τη στιγμή που άρχισε η χώρα μας να χρησιμοποιεί ήπιες μορφές ενέργειας, όπως η ηλιακή ενέργεια με τα φωτοβολταϊκά και η αιολική ενέργεια με τις ανεμογενήτριες καθώς και πιο καθαρά καύσιμα, όπως το φυσικό αέριο, τώρα που όλοι σχεδόν διαθέτουν καταλυτικό αυτοκίνητο και η πρωτεύουσα με τα νέα μέσα μαζικής μεταφοράς (μετρό, τραμ κ.λ.π.) μείωσε το κυκλοφορικό της πρόβλημα και έτσι  είχαμε βάσιμες ελπίδες για πιο καθαρό φυσικό περιβάλλον, δυστυχώς η υπερβολική αύξηση στην τιμή του πετρελαίου μας ξαναγύρισε πολλά χρόνια πίσω. Θυμηθήκαμε την εποχή που οι κεντρικές θερμάνσεις δούλευαν με μαζούτ, θυμηθήκαμε ξανά το νέφος της πρωτεύουσας, που ευθύνεται για τόσα πολλά προβλήματα που συσσωρεύτηκαν στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. 

Δυστυχώς τώρα η κατάσταση φαίνεται ότι πλέον δεν έχει εύκολη επιστροφή. Ακόμη και να μειωθεί η τιμή του πετρελαίου, δεν πρόκειται να ξαναδουλέψουν οι κεντρικές θερμάνσεις των πολυκατοικιών, διότι ήδη αυτές έχουν αντικατασταθεί με ατομικές, που ασφαλώς καίνε περισσότερο καύσιμο και ρυπαίνουν περισσότερο το περιβάλλον. Το κακό έγινε και μάλιστα χωρίς να κερδίσει κανένας. Πολλές οικογένειες έβαλαν ξανά το χέρι στη τσέπη για να αλλάξουν τρόπο θέρμανσης, πληρώνουν περισσότερο στο πετρέλαιο ή στο ηλεκτρικό ρεύμα, άλλες παγώνουν και χρησιμοποιούν σόμπες , τζάκια  ή ακόμη και μαγκάλια με κίνδυνο για τη ζωή τους.  Ο αέρας επιβαρύνθηκε δραματικά και ασφαλώς το κράτος δεν κέρδισε τίποτε…