Αδέσποτα...

Τα αδέσποτα σκυλιά και γενικά ζώα, που κυκλοφορούν στους δρόμους αποτελούν ένα  από τα σοβαρότερα οικολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην πόλη μας και γενικά στη χώρα μας

, ένα πρόβλημα που πολλές φορές μας εξέθεσε διεθνώς. Δυστυχώς και για το πρόβλημα αυτό οι ευθύνες ανήκουν σε πολλούς και όπως γίνεται συνήθως, για την επίλυσή του οι αρμόδιοι δεν ψάχνουν να βρουν και να εξαφανίσουν την αιτία που το δημιούργησε, αλλά  προσπαθούν για την ευκαιριακή αντιμετώπισή του. Βέβαια το πιο συνηθισμένο είναι να μην προσπαθεί τελικά κανένας, όλοι να αναλώνονται στα μεγάλα λόγια και να αποποιούνται τις ευθύνες τους και έτσι το πρόβλημα να παραμένει, να διογκώνεται και να διαιωνίζεται.

Ασφαλώς για την εμφάνιση του προβλήματος ευθύνονται οι πολίτες και η πολιτεία, οι δημότες και οι δήμοι.  Ακούσαμε ότι τις μέρες αυτές συζητείται στη Βουλή κάποιος νέος νόμος για τον έλεγχο των αδέσποτων. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη χώρα μας, δόξα τω Θεώ, έχουμε πολλούς νόμους, το πρόβλημα είναι ότι οι πολίτες δεν τους τηρούν και η πολιτεία δεν τους επιβάλει. Μην ξεχνάμε π.χ. τι έγινε και με τον αντικαπνιστικό νόμο…  (θα επανέλθουμε σε επόμενο σημείωμά μας).

Ας τα πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή… Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι τα αδέσποτα σκυλιά δεν έπεσαν από τον ουρανό. Διότι από τον ουρανό ξέρουμε ότι πέφτει η βροχή, το χαλάζι, το χιόνι, ακούσαμε για λασποβροχή, για όξινη βροχή, για μεταφορά σκόνης κ.λ.π. Ακόμη σε ορισμένες περιοχές έτυχε να βρέξει και βατράχια, όμως μέχρι στιγμής δεν ακούσαμε για σκυλοβροχή ή για γατοβροχή. Αυτά τα αδέσποτα ζώα που συναντούμε λοιπόν καθημερινά γύρω μας σίγουρα κάποιος τα παράτησε. Δεν ήρθαν ούτε από τον ουρανό, ούτε από το βουνό. Από το βουνό μπορεί να κατεβαίνουν αλεπούδες, λύκοι και άλλα θηλαστικά, αλλά «αγριόσκυλους» ακόμη δεν είδαμε.

Ποιοι λοιπόν παράτησαν στους δρόμους τα «αδέσποτα» σκυλιά; Ασφαλώς οι πρώην δεσπότες τους. Κάποιοι που τα βαρέθηκαν στο σπίτι ή στην αυλή τους, κάποιοι που νόμισαν ότι τα σκυλιά δεν γεννούν και επειδή δεν μπορούσαν να φροντίσουν τα μικρά κουταβάκια κυριολεκτικά τα πέταξαν. Αγαπούσαν τη μάνα, όμως όχι τα παιδιά της. Και άραγε δεν αναρωτήθηκαν πώς ένοιωθε η μάνα τους τη στιγμή που την αποχώριζαν από τα παιδιά της; Κάποιοι άλλοι θεωρούν τα ζώα παιχνίδια ή μόδα ή ένδειξη ανώτερης τάξης. Τα αγόρασαν για να παίζουν τα παιδιά τους ή για να τους κάνουν παρέα. Έτσι όταν τα παιδιά μεγάλωσαν, όταν βρήκαν νέα παρέα, όταν είδαν ότι τα ζώα στο σπίτι χρειάζονται φροντίδα, ότι έχουν δεσμεύσεις, ότι έχουν έξοδα, ότι δεν μπορούν να κάνουν ανέμελα τις διακοπές τους κ.λ.π., τότε πολύ απλά και αυτοί τα πέταξαν στο δρόμο, όπως πετούν τα παλιά και άχρηστα πλέον παιχνίδια. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήθελαν να ονομάζονται και «φιλόζωοι».

Επειδή λοιπόν στον τόπο μας οι έννοιες και οι τίτλοι πολλές φορές παρεξηγούνται και ο καθένας μπορεί να ονομάζεται όπως θέλει, πρέπει να αναρωτηθούμε: Φιλόζωος είναι άραγε αυτός, που θεωρεί τα ζώα παιχνίδια και  κρατάει τα σκυλιά και τις γάτες φυλακισμένες μέσα σε ένα διαμέρισμα ή σε ένα αυτοκίνητο κάτω από τον καυτό ήλιο; Αυτός που παράνομα αγοράζει ερπετά από μακρινές χώρες της Αφρικής, της Ασίας κ.λ.π. για να κάνει απλά το κέφι του και τη χαζομάρα του, στερώντας τα ζώα αυτά από το φυσικό τους περιβάλλον; Φιλόζωος είναι αυτός, που φυλακίζει μέσα σε κλουβιά σπάνια πανέμορφα παραδείσια πουλιά, που προέρχονται από τις ζούγκλες της Ινδονησίας και του Αμαζονίου για να τον ξυπνούνε κάθε πρωί με το κλάμα τους;  Φιλόζωοι είναι αυτοί, που αγοράζουν διάφορες νέες ράτσες σκυλιών, οι οποίες προέρχονται από διασταυρώσεις και οδηγούν στην αλλοίωση του είδους;  Και, επειδή ο φιλόζωος φυσιολογικά πρέπει να είναι και οικολόγος και φυσιολάτρης, δεν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε φιλόζωο αυτόν που καθημερινά βρωμίζει τους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τα πάρκα, όπου παίζουν μικρά παιδιά, με τις ακαθαρσίες των τετράποδων συντρόφων του.

Ο πραγματικός λοιπόν φιλόζωος είναι αυτός που αγαπάει και προστατεύει όλα τα ζώα και γενικά το φυσικό περιβάλλον. Είναι αυτός που αγωνίζεται για την απαγόρευση του παράνομου εμπορίου των ζώων, για τη διάσωση των πολλών άγριων θηλαστικών, ψαριών, ερπετών, πτηνών κ.λ.π. που κινδυνεύουν με εξαφάνιση εξαιτίας της ρύπανσης, των εκχερσώσεων, των καταστροφών που συντελούνται στα δάση, στις ζούγκλες κ.λ.π. Ασφαλώς φιλόζωος είναι και αυτός που δίνει τροφή και καθαρό νερό στα αδέσποτα ζώα του δρόμου. Αυτός που όταν βρει κάποιο λαβωμένο ζώο στο βουνό, στο δρόμο ή στη γειτονιά του το περιθάλπει. Φιλόζωος είναι ο οδηγός που σταματάει στο δρόμο το αυτοκίνητό του για να περάσει η χελώνα ή ο σκαντζόχοιρος ή για να πάρει το ζώο και να το τοποθετήσει με αγάπη στην άλλη πλευρά και όχι αυτός που θα το βάλει σημάδι και θα το σκοτώσει για να κάνει την πλάκα του.

Για να λυθεί λοιπόν το πρόβλημα των αδέσποτων, πρέπει πρώτα να ξεκαθαριστούν όλες οι παραπάνω παρεξηγήσεις και στη συνέχεια όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρώτα η πολιτεία να επιβάλει κανόνες και αυστηρές ποινές στους παρανομούντες. Επίσης πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση, φιλοζωικές οργανώσεις, ΜΜΕ και εκπαιδευτική κοινότητα  να αναλάβουν εκστρατεία ενημέρωσης του κόσμου, κυρίως των μικρών παιδιών. Τέλος πρέπει σε κάθε δήμο, σε συνεργασία με τους φιλοζωικούς συλλόγους να οργανωθούν και να στελεχωθούν σωστά και άρτια σύγχρονα κέντρα περισυλλογής και φροντίδας των αδέσποτων ζώων. Ασφαλώς παντού παίζει ρόλο ο εθελοντισμός, όμως δεν μπορούμε πάντα να στηριζόμαστε μόνο σε πέντε - δέκα ευαίσθητους πολίτες, που τελικά θα τους βγάλουμε και «γραφικούς»…