Ποιος ευθύνεται για την παιδική βία;

Αφορμή για το σημερινό μας σημείωμα στάθηκε το πρόσφατο τραγικό γεγονός που διαδραματίστηκε στο σχολείο των Η.Π.Α. καθώς και η εκδήλωση, που είχαμε πριν δυο βδομάδες στην πόλη μας, σχετική με τη σχολική βία. Πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι στα 20 χρόνια των «Οικολογικών» μας, δυστυχώς το άρθρο με τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα ήταν αυτό που έφερε τον τίτλο «Η εγκληματικότητα στους νέους». Το γράψαμε με αφορμή ένα παρόμοιο γεγονός που έγινε πριν μερικά χρόνια σε σχολείο της Φινλανδίας.

Μιλάμε λοιπόν για βίαιες συμπεριφορές, για ρατσισμό, ακόμη και για εγκληματικότητα που εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια στους νέους και μάλιστα μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Όμως αν αναλύσουμε τους παράγοντες που ευθύνονται για την κατάσταση αυτή, θα διαπιστώσουμε ότι τελικά οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι οι νέοι, οι μαθητές και το σχολείο. Ίσως σε πολλούς βολεύει να ρίχνουν τις ευθύνες στα παιδιά και στους δασκάλους, διότι δεν έχουν το θάρρος να δουν τη δικιά τους συμμετοχή και επίδραση στη συμπεριφορά των νέων. Οι σημερινοί νέοι, όπως ανέκαθεν άλλωστε, είναι καθρέπτης της κοινωνίας μας. Συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτά που βιώνουν στην οικογένεια και γενικά στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Όταν καθημερινά στο σπίτι τους ζουν σκηνές βίας, που εκτυλίσσονται ανάμεσα στους γονείς, όταν είναι μέλη διαλυμένων οικογενειών, όταν τα ισχυρά και μοναδικά πρότυπα του πατέρα και της μητέρας δεν είναι τα καλύτερα ή είναι ανύπαρκτα, τότε πώς μπορούν να αντιδράσουν σε μια ηλικία που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους; Εάν μάλιστα προστεθεί και η βία που παίρνουν τα παιδιά μέσα από την κακή χρήση του διαδικτύου, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα. Σήμερα με τα πολλά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν γύρω μας, τα παιδιά έχουν όσο ποτέ άλλοτε ανάγκη της συνεχούς επικοινωνίας και συζήτησης με τους γονείς και τους δασκάλους. Ένας γονιός δεν είναι καλός όταν κάνει όλα τα χατίρια στο παιδί ή νομίζει ότι έβγαλε την γονική υποχρέωσή του προσφέροντας χρήματα, κινητά τηλέφωνα, κομπιούτερ ή άλλα παιχνίδια. Έτσι το μόνο που καταφέρνει είναι να κάνει το παιδί του τεμπέλη και άβουλο παίκτη βίαιων ηλεκτρονικών παιχνιδιών ή θεατή των επικίνδυνων ιστοσελίδων του διαδικτύου. Το παιδί θέλει πολλή συζήτηση και συμβουλές και όπως λένε κάποια σοφά λόγια «ο γονιός δεν φέρνει το ψάρι στο παιδί, αλλά το διδάσκει πώς να ψαρεύει». Μόνο έτσι θα μπορέσει αύριο ο νέος να επιβιώσει στην ζούγκλα της κοινωνίας μας. Το ίδιο και ο δάσκαλος πρέπει να δείξει την πραγματική αγάπη στους μαθητές του, δίνοντας το καλό παράδειγμα και διδάσκοντάς τους το «κόποις κτώνται τα αγαθά». Πρέπει το παιδί από μικρό να μάθει να δουλεύει και να αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Πρέπει να σταθεί μακριά από τις σειρήνες της εποχής, που προωθούνται έντεχνα από ορισμένα τηλεοπτικά προγράμματα ή σελίδες του ίντερνετ. Επίσης μια καλή διέξοδος για τη νεολαία μας είναι η ενασχόληση με τον υγιή αθλητισμό, τις καλές τέχνες και το διάβασμα. Μέσα από αυτά μπορούν οι νέοι μας να κάνουν υγιεινή ζωή, να ανακαλύψουν την άμιλλα, ιδανικά και οράματα και να διαμορφώσουν σωστά την προσωπικότητά τους. Μπορεί εμείς οι μεγαλύτεροι να αντιμετωπίσαμε στα παιδικά μας χρόνια πιο δύσκολες οικονομικές συνθήκες, μπορεί να ζήσαμε στο σχολείο με το φόβο της βίτσας του δασκάλου. Όμως τελικά οι σημερινοί νέοι με όλα αυτά που βιώνουν ζουν σε ένα πιο επικίνδυνο κόσμο. Ας τους δείξουμε λοιπόν μεγαλύτερη κατανόηση, στοργή και πραγματική αγάπη. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Ανάπτυξη: Ναι μεν, αλλά...

Τα πολλά και σοβαρά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, τα οποία φέρνουν επιπτώσεις στην κοινωνία και κυρίως δημιουργούν καθημερινά χιλιάδες ανέργους στη χώρα μας, οι ειδικοί θεωρούν ότι μπορούν να επιλυθούν με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις αυτές λοιπόν, οι οποίες θα γίνουν από ελληνικές και ξένες εταιρίες θα πρέπει να τηρούν πρώτα από όλα τους σχετικούς νόμους και να δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο μοναδικό φυσικό μας περιβάλλον.

Οι σπουδαιότεροι τομείς, στους οποίους προβλέπεται να στραφούν οι εγχώριοι και ξένοι επενδυτές είναι ο τουρισμός και ο ορυκτός μας πλούτος. Εάν γίνουν σωστές μελέτες και υποδομές, μπορεί η ελληνική οικονομία να κερδίσει πολλαπλά και παράλληλα να βρουν δουλειά τα εκατομμύρια των ανέργων. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν γίνουν βιαστικά και χωρίς κανένα έλεγχο οι παραχωρήσεις οικοπέδων σε ελληνικές και πολυεθνικές εταιρίες, τότε οικονομικό όφελος θα έχει μόνο ο υποψήφιος επενδυτής, ο οποίος αφού κυριολεκτικά απομυζήσει τον εθνικό μας πλούτο θα δημιουργήσει πολλά κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα και κάποια στιγμή θα μας εγκαταλείψει αφήνοντας πίσω του μόνο καταστροφές. Στον τομέα της εκμετάλλευσης και στα διαφαινόμενα σχέδια αξιοποίησής του ορυκτού μας πλούτου, ο οποίος πράγματι ακόμη παραμένει αναξιοποίητος και σε γενικές γραμμές άγνωστος, ήδη άρχισαν κάποιες φωνές διαμαρτυρίας. Ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, γνωστός για τις οικολογικές του ευαισθησίες, πριν λίγες μέρες έκανε παρατηρήσεις σχετικές με τους κινδύνους που εγκυμονούν για το θαλάσσιο περιβάλλον οι έρευνες και η άντληση πετρελαίου. Οι ελληνικές θάλασσες και ακτές συγκαταλέγονται σήμερα ανάμεσα στις πιο καθαρές της Ευρώπης, γιαυτό και προσελκύουν κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες. Επίσης σ’ αυτές ζει μια μεγάλη ποικιλία οργανισμών (ψάρια, φυτά, κοράλλια, σφουγγάρια κ.λ.π.). Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί από συνεχείς διαρροές πετρελαίου και άλλων αποβλήτων που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις έρευνας και εξόρυξης. Επίσης το περασμένο Σάββατο διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη ακόμη ένα συλλαλητήριο από τους κατοίκους της Χαλκιδικής και άλλους επιστημονικούς φορείς, οι οποίοι αντιδρούν στην εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού. Οι άνθρωποι αυτοί διαμαρτύρονται, διότι ήδη βλέπουν τις μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που συμβαίνουν στην περιοχή τους από τα υπάρχοντα μεταλλεία χρυσού και ανησυχούν για τη διαφαινόμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση, η οποία μπορεί να έχει συνέπειες στην υγεία τόσο τη δικιά τους, όσο και των μελισσών και των κτηνοτροφικών ζώων που εκτρέφουν, καθώς και στη θάλασσα και τις μοναδικές ακρογιαλιές της πανέμορφης Χαλκιδικής. Ίδιες καταστάσεις συνήθως συναντώνται και σε μέρη που αξιοποιούνται τουριστικά γρήγορα και άναρχα. Μάλιστα αυτό που συνέβαινε πριν μερικές δεκαετίες με τα νοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία, τα οποία φύτρωναν οπουδήποτε, χωρίς να διαθέτουν ούτε καν οικοδομική άδεια, οδήγησε σε άθλιες κατασκευές, σε εκτρώματα, που αλλοίωσαν πανέμορφες ελληνικές πόλεις, παραδοσιακά χωριά και νησιά μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν, να αρνηθούμε την ανάπτυξη; Φυσικά όχι, εφόσον τηρηθούν οι προβλεπόμενοι νόμοι και διεθνείς κανονισμοί και ιδιαίτερα αρμόδιοι φορείς και επενδυτές δείξουν την επιβεβλημένη περιβαλλοντική ευαισθησία, τότε θα έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος της εθνικής οικονομίας, της κοινωνίας και του φυσικού μας περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο πλούτο που διαθέτει η χώρα μας και πρέπει να τον διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Δημοσιεύτηκε στα Μακεδονικά νέα το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Τα παραδοσιακά φαγητά της Νάουσας

Για τη μεγάλη προσφορά του κυρ Νίκου του Σπάρτση στη Νάουσα γράψαμε πολλές φορές. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το καινούργιο πόνημά του, με το θαυμάσιο βιβλίο, που παρουσίασε πριν λίγο καιρό στο κοινό της πόλης μας με τίτλο «Τα παραδοσιακά μας φαγητά στη Νάουσα». Πρόκειται για μια ακόμη πολύτιμη παρακαταθήκη για την ιστορία, την παράδοσή και το φυσικό μας περιβάλλον.

Το βιβλίο του Ν. Σπάρτση δεν περιγράφει απλά μόνο συνταγές φαγητών. Μέσα από αυτό μαθαίνουμε πολλά για τα μοναδικά έθιμα του τόπου μας, για τα υλικά καθώς και για τα σκεύη που χρησιμοποιούσαν στα παλιά νοικοκυριά. Επίσης με τις επιστημονικές γνώσεις που διαθέτει ο συγγραφέας, περιγράφει τα πολλά βότανα που παράγει το βουνό μας και που μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο στη μαγειρική, αλλά και στη φαρμακευτική για την πρόληψη και θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Ακόμη στο τέλος του βιβλίου γίνεται λεπτομερής αναφορά στα μέταλλα και βιταμίνες που είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Η μαγειρική δεν αποτελεί μόνο μια καθημερινή αναγκαία ασχολία της Ελληνίδας νοικοκυράς. Μπορεί να είναι ευχάριστη απασχόληση ακόμη και καλή τέχνη. Οπωσδήποτε η μαγειρική δεν είναι προνόμιο των γυναικών. Μην ξεχνάμε ότι οι καλύτεροι μάγειρες είναι άνδρες. Ακόμη και ο συγγραφέας του βιβλίου είναι άνδρας. Βέβαια στην παλιά Νάουσα τα παραδοσιακά φαγητά παρασκευάζονταν από τις Ναουσαίες, που έβαζαν όλο το μεράκι τους για να κάνουν νοστιμιές και να ευχαριστήσουν τον άντρα τους που έρχονταν κουρασμένος από τα κτήματα και την πολυπληθή οικογένειά τους. Οι περίφημοι σαρμάδες, οι κεφτέδες με την άρμη είχαν την τιμητική τους τις κρύες μέρες του χειμώνα. Μάλιστα τέτοια εποχή έσφαζαν οι άντρες το γουρούνι και με το καθαρό κρέας, που μοσκοβόλαγε, έκαναν όχι μόνο τα χριστουγεννιάτικα φαγητά αλλά και λουκάνικα, παστό, τσιγαρίδες κ.λ.π. που τα διατηρούσαν για πολλούς μήνες. Οι ναουσαίικες πίτες ακόμη και σήμερα είναι περιζήτητες από μικρούς και μεγάλους. Ο κυρ Νίκος περιγράφει ακόμη τα γλυκιά του κουταλιού που έφτιαχναν οι νοικοκυρές με τα άφθονα λαχταριστά ντόπια φρούτα καθώς και τα ρετσέλια, τις μουσταλευριές, τα σουτζούκια με πρώτη ύλη το μούστο από το ξινόμαυρο ναουσαίικο σταφύλι. Μπορεί και σήμερα να κάνουμε τα παραδοσιακά φαγητά, όμως αυτά έχουν πολύ διαφορετική γεύση από παλιά. Γιατί είμαστε πιο χορτάτοι και κυρίως γιατί σήμερα δύσκολα θα βρούμε καθαρά και αγνά κρέατα και άλλα υλικά. Παλιά τα ζώα βοσκούσαν το χορταράκι στο ύπαιθρο, δεν έπαιρναν ούτε φάρμακα, ούτε βιταμίνες, ούτε παχυντικές ζωοτροφές. Τα λαχανικά και τα φρούτα δεν ραντίζονταν με τα καρκινογόνα φυτοφάρμακα. Οι αγρότες σπάνια χρησιμοποιούσαν λίγο χαλκό, θιάφι και άλλα ακίνδυνα σκευάσματα. Το καινούργιο βιβλίο του Νίκου Σπάρτση, όπως και τα προηγούμενα, πρέπει να διαβαστεί από όλους. Πρώτα από τους παλιούς, για να θυμηθούν τα νιάτα τους, όταν τα φαγητά, οι πίτες, τα γλυκά, τα οικογενειακά γλέντια και οι άλλες μικροχαρές ομόρφαιναν τη δύσκολη ζωή τους. Πρέπει ακόμη το βιβλίο να διαβαστεί από τους νέους για να διατηρήσουν την παράδοση του τόπου και για να μάθουν ότι υπάρχουν και άλλα απλά και όμορφα πράγματα που μετριάζουν το άγχος της καθημερινότητας και μας κάνουν να ξεφύγουμε για λίγο από το επικίνδυνο διαδύκτιο και το αποβλακωτικό γυαλί της τηλεόρασης. Ευχόμαστε στον κυρ Νίκο να έχει την υγεία του και να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμη να προσφέρει στον τόπο μας.

Καστανιά: παρόν και μέλλον

H Νάουσά μας μπορεί να αντιμετωπίζει πολλά οικονομικά προβλήματα, όμως όπως γράφαμε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, έχει ένα πλούσιο φυσικό περιβάλλον. Το βουνό μας, το Βέρμιο είναι ένας πραγματικός παράδεισος, που μας προσφέρει πλουσιοπάροχα νερό με την Αράπιτσα και ακόμη εβδομήντα πηγές, εκατοντάδες είδη θεραπευτικών βοτάνων και αγριολούλουδων και άφθονη ξυλεία. Οξιές, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές, γαύροι, πεύκα, έλατα και πάρα πολλά ακόμη δένδρα μας προσφέρουν καθαρό οξυγόνο, πολύτιμη ξυλεία και δουλειά σε πολλούς συντοπίτες μας.

Τα μεγάλα δάση μας δεν αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα από τις πυρκαγιές λόγω της σύνθεσής τους, του κλίματος και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος τους. Όμως πολλά δένδρα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα λόγω ασθενειών. Σε προηγούμενα σημειώματά μας αναφερθήκαμε στα προβλήματα των πεύκων, λόγω της γνωστής ασθένειας με τις κάμπιες. Επίσης στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού είχαμε τη χαρά, με πρωτοβουλία του Δήμου μας, να φιλοξενήσουμε τον ειδικό επιστήμονα κ. Παναγιώτη Τσόπελα, ο οποίος μας μίλησε για το μεταχρωματικό έλκος, που απειλεί με εξαφάνιση τα πλατάνια της χώρας μας. Προχθές είχαμε κοντά μας ακόμη έναν λαμπρό επιστήμονα, τον κ. Στέφανο Διαμαντή του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών της Θεσσαλονίκης, ο οποίος μας μίλησε για τις αρρώστιες που αντιμετωπίζουν οι καστανιές. Ο κ. Διαμαντής αναφέρθηκε σε δυο πολύ σοβαρές ασθένειες της καστανιάς, στο έλκος και στο μελάνωμα, οι οποίες οφείλονται σε παθογόνους μύκητες. Το έλκος της καστανιάς εμφανίζεται με τη μορφή κόκκινων κηλίδων που οδηγούν στο σκάσιμο της φλούδας στα κλαδιά της καστανιάς και κατόπιν στη νέκρωσή τους. Το αισιόδοξο είναι ότι μετά από πολλές έρευνες που έγιναν στα ειδικά φυτοπαθολογικά ινστιτούτα ης χώρας μας φαίνεται ότι βρέθηκε το φάρμακο. Έτσι υπάλληλοι του ινστιτούτου Δασικών ερευνών επισκέπτονται δάση ή κτήματα με καστανιές σε ολόκληρη την Ελλάδα και κάνουν εμβολιασμούς. Σειρά τώρα έχει ο νομός μας, όπου δυστυχώς πολλές καστανιές έχουν προσβληθεί από τον μύκητα και οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Μάλιστα στην ομιλία παραβρέθηκαν πολλοί παραγωγοί κάστανου, οι οποίοι ζήτησαν τη βοήθεια του καθηγητή. Με την ευκαιρία της ομιλίας για τις ασθένειες, ο κ. Διαμαντής μας μίλησε και για τον τρόπο καλλιέργειας της καστανιάς, καθώς και για το πολύτιμο προϊόν. Η καλλιέργεια της καστανιάς σήμερα αποτελεί μια σημαντική πηγή εσόδων σε πολλά κράτη, όπως στη Γαλλία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Κίνα κ.λ.π. Από το κάστανο μπορούν να παρασκευαστούν πολλά είδη τροφών, όπως π.χ. αλεύρι, γλυκά, φλέικς, ακόμη και μπύρα. Τα υπολείμματα από τις φλούδες και τις ζιούνες μετατρέπονται σε πέλετ. Το κλίμα και γενικά οι εδαφολογικές συνθήκες της χώρας μνας ευνοούν την καλλιέργεια της καστανιάς, η οποία αν γίνει σωστά μπορεί να δώσει ένα καλό εισόδημα στους παραγωγούς. Όμως για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται πλήρης συνεργασία μεταξύ παραγωγών και επιστημόνων και ασφαλώς στήριξη από την πολιτεία. Τα τελευταία χρόνια καθημερινά μέσα από την τηλεόραση ακούμε για νέες καλλιέργειες σπάνιων και παράξενων φυτών, τα οποία θα προσφέρουν στον παραγωγό μεγάλο εισόδημα. Όμως πολλά από τα φυτά αυτά είναι δύσκολα στην καλλιέργεια και την συγκομιδή και ακόμη πιο δύσκολα στη διάθεση των καρπών τους, διότι τουλάχιστον στη χώρα μας είναι ελάχιστοι αυτοί που τους προμηθεύονται. Το κάστανο όμως είναι ένας καρπός γνωστός και αγαπητός στους έλληνες από την αρχαιότητα και εάν μάλιστα παρασκευάσουμε τα νέα προϊόντα του, μπορεί η κατανάλωση να αυξηθεί και να γίνει ακόμη πιο αγαπητό.Δημοσιεύτηκε στα μΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ την 10η Νοεμβρίου 2012